Een week verslag uit Zuid-Noorwegen

Trondheim, 20 juli '15
Vanmorgen over de E6 naar Trondheim gezoefd. De weilanden met de witte balen hooi werden steeds meer vervangen door graanvelden. De bergen zijn lager en liggen verder weg. Meer bebouwing. Je merkt dat je een grote stad nadert.
We kwamen aan op een centraal gelegen camperplaats. Even de voetgangersbrug over en dan nog pakweg 300 m en je staat in het centrum. Op de camperplaats is gratis plaats voor vier rijen voor drie campers. De twee rijen ervoor zijn betaalde plaatsen.
Gelukkig kwam er een kwartier na aankomst een plaatsje voor ons vrij.
Bij het toeristenbureau is Mike gaan informeren naar vliegsnelheid, maar ze konden hem daar niet echt helpen. Uiteindelijk een telefoonnummer gevonden, dat een paar keer gebeld, maar geen gehoor. Bleek de 9 een 7 te moeten zijn. Toen wel contact gehad en morgenochtend wordt Mike misschien gebeld als er gevlogen kan worden.
Wilma en Mike hebben daarna lekker door het gezellige, kleurige en zonnige Trondheim gelopen. We zijn nog in de kathedraal geweest. Helaas mocht je daar binnen geen foto's maken.
Het Noorse koningshuis verblijft hier soms in het grootste houten patriciërshuis van Noorwegen, 4000 m2 en 140 kamers.
In de namiddag nog een keer naar het centrum geweest en drie adressen aan gedaan om het reisverslag en de foto's te versturen. McDonald's was erg druk en beneden was geen goede wifi. Door naar het toeristenbureau. Daar ging het verslag niet weg, de url-naam was te lang. De foto's gingen met wat strubbelingen wel weg en bij een groot winkelcentrum met wifi ging het verslag uiteindelijk ook weg en kon ik ook nog even de krant binnenhalen.

Trondheim - Eide, 21 juli '15
Bij het wakker worden was onze camper aan het kraken, dat betekent mooi weer, want dan zet het materiaal van de camper uit. Mike hoopte dat het zo bleef, maar vreesde het ergste. De Noorse paraglider heeft niet meer gebeld en rijdend langs de kust naar Rye, waar gevlogen kan worden, begrepen we waarom. De wind trok steeds meer aan en er was bewolking in aantocht.
Bij het veer van Flakk lekker in het zonnetje gezeten en de route zover mogelijk uitgestippeld. Uiteindelijk zijn we via de E39, een weg met veel bochten, tunnels en tolstations, naar het veer van Halsa - Kanestraum gereden. Na de overtocht de E39 vervolgd en na de mooie brug van Hamna-Hogset verder gereden op de 64 die aansluit op de Atlantische kustroute(663), die we vanaf Vevang gaan volgen.
Onderweg service en boodschappen gedaan.
Het laatste uurtje van de rit van vandaag hadden veel regen. Op de overnachtingsplaats aangekomen, klaarde het weer helemaal op. We hebben nu een mooi uitzicht op een groot meer en bergen met toetjes sneeuw. De vissen zien we soms uit het water springen. Nu zijn we aan het sms'en met Kees en Els om te kijken of we nog een stuk samen kunnen rijden, want dat was best gezellig, maar we zijn geografisch gezien een stuk uit elkaar.

Eide - Gaustad, 22 juli '15
Vandaag een makkelijke dag: na de koffie pas weg, nog geen 20 km rijden, camper op z'n blokken zetten en klaar.
We blijven op deze plaats staan tot Kees en Els hier ook zijn.
De camperplaats aan een natuurpark bestaat uit twee kleine parkeerterreinen en vier, begroeide, overkapte picknicktafels. Iets lager staat een overkapping met kampvuur-/BBQmogelijkheid en dat staat zelf een verrekijker(gratis) om het natuurpark te observeren. Rond de parkeerterreintjes staat het vol met voornamelijk lupine.
Wilma heeft de handwas onder een van de overkappingen kunnen hangen.
Het weer was wisselvallig en tegen vijven klaarde het een beetje op.

Gaustad - (vlak voor) Åndålsnes, 23 juli '15
Bijna de hele nacht regen gehad, maar in de ochtend even droog.
Rond koffietijd kwamen Kees en Els aanrijden. Na de koffie hebben we de Atlantische kustroute westwaarts gevolgd tot aan Bud. Dit stuk was niet bijzonder, dus omgekeerd en nu oostwaarts richting Kristiansund. Een druk stuk met veel campers en allemaal dammen en een paar bruggen om eilandjes en rotspartijen met elkaar te verbinden. Op verschillende van die eilandjes kan je blijven overnachten met je camper. Een leuk stuk weg, maar niet spectaculair. Kees en Els zijn later nog verder richting Kristiansund gereden en kwamen daar bij het mooiste stuk, waarvan we ons al vroegen waar dat dan moest zijn.
Vlak voor Kristainsund zijn Mike en Wilma weer omgekeerd om halverwege de T die ze reden de poot naar het zuiden te nemen. Ze gingen een stuk landinwaarts via de 64 en meteen kwam je weer langs de randen van een fjord te rijden en zag je weer de bergen met plukjes sneeuw. Er waren ook nog een lange tunnel en een veerboot op de weg naar Åndålsnes.
Mike en Wilma zijn vlak voor bovengenoemde plaats aan de oever van de Romsdalfjord gestopt om daar te eten en te overnachten.
Helaas zullen ze Kees en Els waarschijnlijk niet eerder zien dan in Roosendaal,omdat die iets minder aan tijd gebonden zijn.
Maar wat hebben we het samen goed en gezellig gehad, want we hebben tenslotte nog nooit zo lang samen intensief met elkaar opgetrokken. We hebben samen veel moois gezien en dat hebben jullie als volgers van onze reis vast wel gemerkt en zullen jullie later aan de hand van foto's( tot nu toe meer dan 2200 per stel) en film kunnen zien.

Åndålsnes - afslag naar Dalsnibba, 24 juli '15
Het weerbericht van gisterenavond voor Geiranger voorspelde mooi weer tot een uur of één. Dus vanmorgen vroeg opgestaan en om 8.15 uur op weg.
Al gauw kwamen we op het begin van de Trolstigen, die in een doodlopende kloof eindigt en daarom moet de weg daar aan het eind met 9 tot 10% en 11 haarspeldbochten omhoog. We waren voor de drukte dus we konden op ons gemakje naar boven, weldaden geen last van tegenliggers en bovenaan wachtte ons een prachtig aangelegde uitspanning met diverse uitzichtpunten op de Trolstigen en het dal waar we vandaan kwamen.
Na de top volgde een mooie lange afdaling naar Geiranger. Vlak voor Geiranger kwamen weer een aantal haarspeldbochten en werd het wat drukker. Op dit stuk was nog een startplaats voor Mike, de wind was goed, maar geen zicht op of info over de landingsplek. Dus toch maar niet gevlogen en even later kwam er zelfs een beetje regen. Dus een goede beslissing.
Eenmaal beneden vlak voor Geiranger aan het water geluncht en een cruiseschip zien aankomen.
Na Geiranger gaat de smalle 63 met 10% en veel haarspeldbochten omhoog. Wij reden achter een touringcar omhoog en die moest vaak helemaal naar links uithalen om de haarspeldbocht in één keer te kunnen halen. Dit vraagt anticipatievermogen van de chauffeur en zijn tegenliggers!
Omhoogrijdend werden de bergen steeds witter en was het gaan regenen. Op 1030m zijn we naast de sneeuw gestopt bij de afslag naar Dalsnibba(Djupvasshytta).Hier willen we morgen naartoe rijden als het beter weer wordt, want dan schijn je nog wat mooie vergezichten te kunnen gaan zien.
Opvallend is hoeveel mensen, soms alleen, in Noorwegen fietsen. Wat een bergetappes zitten daar bij en dat met die kou en regen. Petje af!!
Wat ook opvalt is hoeveel Nederlanders hier rond rijden, volgens mij zijn ze het meest voorkomend bij de buitenlandse toeristen.

Afslag naar Dalsnibba - Vågåmo, 25 juli '15
Vannacht koelde het behoorlijk af tot zo'n +3 graden. We stonden dan ook op 1050m tussen de sneeuw.
Gedurende de nacht heeft het best veel geregend, maar in de ochtend stopte de regen en klaarde de lucht op.
We zijn vroeg op weg gegaan naar de bergtop Dalsnibba(1500m) over een steile, fraaie, geasfalteerde tolweg(100NOK) met een aantal haarspeldbochten. Op de top een grote parkeerplaats en onder andere uitzicht op het dal van Geiranger.
Na dit hoogtepunt moesten we dezelfde weg terug om nog een stukje zuidwaarts over de 63 te rijden tot deze bij de 15 kwam.
De 15 zuidwestwaarts gevolgd met over 14 km drie tunnels met een totale lengte van 8,8 km tot we bij de kruising met de 258 kwamen. Deze oude weg(Gamle Strynefjellsveg) werd vroeger te paard of te voet afgelegd. We hebben die oostwaarts richting Grotli gevolgd. Deze weg volgt een smeltrivier met verschillende watervallen, is vaak erg smal en is daar dan vaak afgebakend met rechtopstaande rotsblokken.
De randen van dit dal bestaan op veel plaatsen uit met sneeuw bedekte bergen van soms wel 2000m hoog. Er was ook een skistation, maar de stoeltjeslift was niet in werking, er werd wel geskied. Mike had hier kunnen vliegen als de wind uit een andere richting was gekomen.
Het hoogste punt van de weg lag op 1140m.
Na deze prachtige, grotendeels onverharde, hobbelige weg kwamen we weer op de 15 uit. Een prima stuk weg waar we met 80km/h overheen konden zoeven.
Zo kwamen in het drukke, toeristische Lom. We hebben daar de houten staafkerk uit 1158 (later verbouwd rond 1700) bekeken en ansichtkaarten op de post gedaan.
Na Lom reden we door een breed dal met veel groene naar de rivier aflopende weilanden met daar boven de huizen en daar weer boven de begroeide bergwanden. Het leek wel Oostenrijk.
Na Lom was het nog maar een klein stuk naar een camperplek die we uitgezocht hadden, maar een paar kilometer daarvoor vonden we net als 2 andere Nederlandse campers een leuke plek aan de overkant van de 15 aan het water(Vågåvatnet).

Vågåmo - Bagn, 26 juli '15
's Nachts regen gehad en vandaag to 16.00 uur. Jammer, maar het is niet anders.
We zijn vanmorgen verder gegaan op de 51 en bij Fagernes komt deze weg uit op de E6 die naar Oslo, Götenborg, Malmö en Trelleborg gaat.
De 51 ging door Jotunheimen, een ruig gebied, waarvan we weinig vergezichten hebben gezien, maar toch indrukwekkend. Kale stukken met rotsen, sneeuw langs der weg en op de bergen, lange stokken langs de kant van de weg en weer rendieren.
Toen we op de E16 kwamen, kwamen we steeds meer in de bewoonde wereld, dus ook meer verkeer(zondag).
In de middag een parkeerplaats gevonden in Bagn, nadat we in Reinli de tweede staafkerk van vandaag bekeken hadden, hier blijven we slapen.

Bagn - Drammen, 27 juli '15
Vandaag zon, het dal zat nog in de wolken, maar die verdwenen gauw.
Op ons gemakje verder zuidwaarts gereden en de E16 verlaten bij Hønefoss voor een meer toeristische weg richting Drammen. Onderweg geconstateerd dat de rechter koplamp kapot was, dus aan het knutselen. Kreeg het geheel er niet af dus onderweg naar een garage.
Lekker in het zonnetje aan een groot meer, Sperillen, gestaan, matten uitgeklopt,
gestofzuigd, koffie gedronken.
Verderop bij een serviceplaats gedoucht en meteen weer water geloosd en ingenomen.
Naar een garage op zoek, garage bestond niet meer op die plaats, dus doorgereden en daar werden we vlak voor sluitingstijd snel geholpen.
We passeerden weer eens een MacDonald's dus het beslag van een week verstuurd.
Daarna gaan we een leuke slaapplek zoeken en nog even in het zonnetje zitten.